Yavaşla

     Günler hep bir koşuşturma, yapılacaklar listesi ve yapılamayanlar listesi halinde akıp geçerken elime geçti bu kitap. Hep bir şeyler yarım kalıyormuş hissi içimde iken, tüm dünya avuçlarımda , tüm arkadaşlarım elimin altında fakat ben onların sesini dahi duyamaz iken. Facebook, instagram aleminde dalganıyorken yani kalabalıklar içre yalnız iken.  "YAVAŞLA"  , "Bu dünyadan bir defa geçeceksin" dedi Kemal Sayar. Pek te güzel söyledi, durdum, dinlendim, seyrettim ve bir baktım okurken , bitmiş yine geçmiş gitmiş zaman.

                                          

     "İçinde bulunduğumuz çağ, "şimdi"yi yaşamamıza fırsat vermiyor, her şey gelecek için yapılıyor. " yazıyor kitapta. Ne kadar doğru bir cümle dedim, altını çizdim okurken. Çocukken hiç acelem yoktu, ağır ağır yaşardım hayatı. Mesela bir yaz günü balkonda oturup "Ay'a Yolculuk" okurdum,sonuna kadar, bir bakmışım kitap bitmiş, saatler geçmiş. Lakin mühim değildi vakit, bir yerlere yetişme telaşım yoktu. Köpüklü bir kahve tadında idi hayat, ağır ağır içtiğim.

                 " Çocukken haftalar bana asırdı, derken saat oldu derken saniye..."

dediği gibi Necip Fazıl'ın pek bir hızlandı sonrasında saatler.Belki de bu yüzden hiç alamadım bir daha o lezzeti. Gelecek sadece "büyümek"ten ibaretti o vakitler. Ne zaman kaygı vermeye başladı bize gelecek ?

     Hasılı soğuk bir kış günü sıcak bir fincan ıhlamur gibi oldu bu kitap bana,zencefilli,tarçınlı."Dur" ve "Seyret" hayatı dedi. Bu hız çağında , bunca refah içinde insanlar mutsuz ve  "ÇÖZÜM= Basit Yaşamak" . Sade ve ağır ağır yaşamak hayatı. Böyle söyledi işte, şiir gibi...

                  "Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,

                   Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak,

                   Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak..."