Bu kitabı okurken yakın tarihin tüm acıları şiddetli bir tokat gibi çarpıyor yüzünüze. Henüz Abdülhamit'in devrilmesinin, koskoca imparatorluğun ölümcül hastalığının ve hüzünlü sonunun sızısı geçmemişken kalbinizden, kara günlerin, darbelerin sarsıcı tokatını hissediyorsunuz müthiş bir sarsıntıyla. Her bir darbe, bir padişahı, bir başbakanı, bir hükümeti devirmiyor, o nesli bir kezzap misali eritiyor adeta, buna acı bir tanıklıkla okuyorsunuz her bir cümleyi. Evet, maalesef tek yapabildiğiniz hüzünlü bir tanıklık sadece. Ecdadın geçtiği bu çetin yollardan tekrar geçmeyelim diye, tarih artık hüzünleri tekerrür etmesin diye okunmalı bu kitap. Müfredattaki kronolojik tarihle yetinmeyelim, o tarihin içindeki insanların ruhlarına da dokunabilelim, acılarına hiç olmazsa hissi bir tanıklık edebilelim diye bir de Münevver Ayaşlı'dan dinlemek lazım bu hikayeyi.
